Saartje Vandendriessche noemt zich dit weekend in de krant een expert in energie. “Slaap, voeding, beweging, het mentale: die vier bepalen je energie.”
Slaap
“Mama is moe.” De voorbije zes jaar ben ik precies permanent vermoeid. Tijdens de lockdown sliep onze jongste zoon van vier jaar eindelijk door. Hij kroop niet meer elke nacht bij ons in bed, waardoor ik eindelijk terug een beetje kon doorslapen. Jammergenoeg zorgde corona voor een slechte nachtrust. Ik lag nachtenlang wakker van de zorgen. En de voorbije weken zijn daar nog muizenissen over mijn werk en stress bijgekomen.
Voeding
Om de zoveel weken neem ik mij voor om gezonder te eten en de methode van Pascal Naessens te volgen. Ik hou het nooit lang vol. Slaaptekort blijkt een belangrijke boosdoener te zijn voor mijn vreetbuien: chips, chocolade, koekjes, …. Niets is veilig. Ik drink ook sloten cola zero, ook niet goed natuurlijk. De berichtjes van afvalcoaches of de goede raad van kennissen of mijn moeder helpen niet, integendeel. Ik moet gewoon minder eten en stoppen met suiker eten.
Beweging
Tijdens de lockdown wandelden wij veel, maar andere beweging zat er niet in. Een groot verschil met mijn dagelijkse fietstochten van en naar het werk. Toen het terug mocht, ben ik een paar keer naar een plaatselijke work-out gegaan: hiit for fit. Maar, ook dat heb ik niet volgehouden. Ik heb er simpelweg de moed en de energie niet voor. Vicieuze cirkel dus.
Mentale gezondheid
Relativeer, maar minimaliseer niet schreef ik een tijdje terug op mijn blog. Ik probeer echt om positief te blijven de laatste maanden, maar ik zie geen enkele reden eerlijkgezegd. Ik weet dat ik niet de enige ben die weinig licht ziet in deze donkere dagen.
Leven met de rem op.
Ik heb al jaren het idee dat ik leef met de rem op en de laatste maanden is het helemaal zo. Deze zomer hebben wij één keer een terrasje gedaan. Om 21u was ik klaar om naar huis te gaan. Ik was moe, ik was me veel te bewust van mensen die zich niet coronaproof gedroegen, ik werd bang omdat mijn man teveel gedronken had en in mijn ogen te dicht bij ‘andere’ mensen kwam. Ik kan niet meer genieten. Elke keer dat mijn kinderen ergens gaan slapen neem ik me voor om het er eens goed van te pakken. En dan ben ik weer moe, focus ik me op de uren die ik beter in mijn bed kan doorbrengen en wil ik dus zo vroeg mogelijk slapen. Gezellig, ik weet het.
Gelukkig zijn er lichtpuntjes.
Leren, creëren en lezen zijn mijn energieboosts. Ik volg graag opleidingen en probeer bij te leren door boeken te lezen en online interessante pagina’s te volgen. Ik verzin graag nieuwe projecten en krijg een boost als ik ze tot een goed einde kan brengen. Momenteel ben ik me aan het bijscholen en hoop binnenkort leescoach voor anderstaligen te zijn. Lezen is ook een passie van mij. Ik heb jaren niet kunnen lezen, ik kon me er echt niet op concentreren toen de kinderen klein waren. Gelukkig is mijn liefde voor lezen terug. De voorbije maanden heb ik veel gelezen en er ook echt van genoten.
Ergens onderweg
Binnenkort word ik 40 en ik kreeg het een gids voor een vloeiend leven: het boek Ergens Onderweg van Evi Hanssen, met een mooie boodschap van de auteur erin. Ze schreef het na haar deelname “Over de Oceaan”, een televisieprogramma waarbij ze de oceaan overstak. (Eén van mijn favoriete programma’s ooit trouwens) “Een van mijn belangrijkste inzichten is dat het leven een oceaan van mogelijkheden biedt, en dat we zelf degenen zijn die dit niet willen zien.” ” We leggen allemaal dezelfde reis af, van geboorte naar de dood, en ergens onderweg komen we dezelfde obstakels en onzekerheden tegen.” Het boek staat vol quotes die ik al een paar keer heb herlezen en nog verschillende keren zal herlezen.
BlogBoost Challenge
Ik schreef deze blogpost in het kader van de BlogBoost NajaarsChallenge. Met deze challenge willen we vooral het bloggen wat nieuw leven inblazen en ervoor zorgen dat bloggers opnieuw (heel veel) plezier beleven aan het bloggen.