Kamperen aan de schoolpoort

Onze jongste zoon gaat in september 2018 naar school. Inschrijvingen in de dichtstbijzijnde school starten zondagnacht om 00.00 uur.

Ik had op voorhand gezegd dat ik ten vroegste vanaf zondagochtend 7u wou aanschuiven. We hadden een systeem uitgewerkt, babysit voorzien, dekens, boeken en stoelen klaargezet.

Vrijdagmiddag bleken er al 19 ouders te kamperen, evenveel als het aantal beschikbare plaatsen. Alle kinderen wiens ouders nu nog starten met kamperen, komen dus sowieso op de wachtlijst terecht. Het probleem is dat de ouders het systeem zelf in de hand werken. Zij kiezen ervoor om drie of meer dagen op voorhand te kamperen. (Sommigen met een mobilhome!) Nu lijkt het bijna alsof je een slechte ouder bent als je niet dagenlang voor een schoolpoort kampeert.

Wij gaan pas (!) zondagnacht om 0:00 naar de school om onze kinderen op de wachtlijst te zetten. Hugo voor de tweede kleuterklas, Walter voor de instapklas.

Hugo gaat momenteel naar een school die 3 km rijden is, dat betekent dus dagelijks 12 km met de auto. Terwijl er twee scholen vlakbij zijn. De kans blijkt nu groot dat wij dit traject de volgende jaren zullen moeten blijven doen.

Ook kinderopvang is schaars in onze gemeente. Voor onze jongste zoon vonden we gelukkig een uitstekende onthaalmoeder. Jammergenoeg  is dit 7 kilometer van de school van onze oudste en 4 km van ons huis.

Inschrijven in de katholieke school vlakbij is helemaal hopeloos, daar kamperen al meer dan 20 ouders sinds dinsdag voor de schoolpoort. Dit nieuws haalde zelfs de krant.

Waarom is er geen prioriteit voor kinderen die vlakbij wonen? Waarom is er geen overleg tussen de verschillende netten zodat de inschrijvingen op hetzelfde moment en met hetzelfde systeem gebeuren?

Mijn moeder schreef een tijd geleden een brief naar de burgemeester van onze gemeente.

“Mijn dochter is onlangs in het centrum van grimbergen komen wonen. Van zodra zij wist dat ze ging verhuizen is ze op zoek gegaan naar een kleuterschool voor haar oudste zoontje en opvang voor de kleinste. Dit blijkt onmogelijk in grimbergen centrum! Ze is nu genoodzaakt om met de oudste naar beigem te rijden en met de jongste naar de borgt. Uit economisch en ecologisch standpunt doet ze al haar verplaatsingen zoveel mogelijk met fiets en bus en heeft ze er bewust voor gekozen om in het centrum te gaan wonen in de buurt van scholen. Ze is uiteraard niet de enige die met dit probleem zit en wat brengt dit niet mee aan extra verkeer op de al drukke grimbergse straten? De politiek moet hier werk van maken. Waarom geen voorrang geven aan de mensen die in een straal van 1 km rond een school wonen? Waarom geen grote gemeentelijke kribbe in het centrum van grimbergen? Ik hoop dat deze mail gelezen wordt door de mensen die dit probleem onderkennen en die bereid zijn om daadwerkelijk naar oplossingen te zoeken. Met een bevolking van 37000 inwoners die in de komende jaren nog zal groeien naar 40000 zal dit probleem alleen maar groter worden.”

En wat als je je niet kunt vinden in het pedagogische project van de school waar je kind naartoe gaat? Moet je kind dan 12 jaar lang naar dezelfde school omdat er nergens anders plaats is? Methodescholen zijn er sowieso niet, dus die keuzestress hebben we alvast niet.

In de gemeente waar wij vorig jaar woonden, schreven wij ons kind in in de school van onze keuze. En daar kwamen wij terecht bij een fantastische juf van de instapklas. Een luxe was dit blijkt nu.