2014 was het het jaar waarin ik volwassen werd.
Een jaar waarin ik probeerde een goede moeder te zijn voor mijn pasgeboren zoon.
Een jaar waarin ik probeerde een goede dochter te zijn voor mijn zieke moeder.
Een jaar waarin ik werk zocht. Ik schreef tientallen brieven, ging verschillende keren op gesprek. En dan werd ik tweede of derde, of gewoonweg niet geschikt bevonden. Twee keer vond ik een vacature waarvan ik overtuigd was dat ze op mijn lijf was geschreven. Twee keer greep ik naast de job. Harde klappen, waardoor ik ga twijfelen aan mezelf en mijn kunnen. Maar ik sta weer op en struin het internet af op zoek naar de job van mijn leven. Ik krijg 600 euro werkloosheidsuitkering, dat is niet veel. Dus laat ons hopen dat ik snel werk vind.
Het was ook het jaar waarin vriend/collega/werkgever van mijn Lief stierf. Wat niet alleen veel verdriet meebrengt, maar ook werkloosheid.
Laat 2015 alstublieft een kabbelend en stabiel jaar zijn.
wow, wat een jaar hebben jullie achter de rug zeg. Dat is zo eentje om blij bij te zijn dat ie nooit meer terug komt… Ik help hopen dat 2015 rust brengt!
Dank je @Trijnewijn!