De wonderdokter voor onze baby met reflux

Het lijkt soms alsof alle baby’s kampen met voedselintoleranties, (verborgen) reflux en andere maag- en darmproblemen. Met wanhopige ouders en huilende kinderen tot gevolg.

Hugo had de eerste maanden veel last van reflux. Hij huilde veel en sliep weinig overdag. Maandenlang liepen wij van de dokter naar de osteopaat en terug, zonder noemenswaardige verbetering. Ik stond op de rand van een zenuwinzinking door chronisch slaapgebrek, onmacht en wanhoop over de pijn van onze zoon.

De borstvoeding ging heel vlot: Hugo kwam veel bij en dronk goed. Daardoor leek het of alles in orde was. Maar hij gaf ook veel over. Dat bleek normaal, alle kinderen geven terug. Ze schreef medicijnen voor, maar ik vond het zo tegennatuurlijk om een baby Gaviscon of nog zwaardere zuurteremmers te geven.

Na drie maanden gaf ik nog steeds tot 10 voedingen per dag. Hij bleef maar om eten vragen. Toen stelde de osteopaat voor om het aantal voedingen te halveren. Tijdens de behandeling van Hugo merkte hij dat ons kind volledig overvoed was. Volgens hem interpreteerde ik de signalen fout: Hugo had geen honger, maar pijn. En ik bleef hem maar eten geven, want borstvoeding kun je niet genoeg geven volgens kind&gezin. Het afbouwen van de voedingen bracht mij en Hugo rust. Maar hij leek nog steeds pijn te hebben en gaf nog steeds  over.

Via via kwamen wij terecht bij een homeopatische kinderarts. Een oudere vrouw die vrij omstreden is. Ze is al sinds de jaren ’70 gespecialiseerd in allergieën en intoleranties. Blijkbaar komen ouders van heinde en verre naar Antwerpen te rade bij deze dokter.

Haar behandelingen zijn omstreden. Ze hanteert een methode om voedselallergieën en -intoleranties bij kleine kinderen vast te stellen. Ze doet geen bloedtest of zet geen krasjes om te zien op welke allergenen het lichaam reageert, maar laat je kind een koperen staaf vasthouden. Die is verbonden met een toestel waar haar assistente (dochter?) een gesloten glazen ampul in plaatst met een extract van bijvoorbeeld fruit, koemelk of soja. Het toestel geleidt de energetische waarde van de stof door het glas naar het lichaam van het kind en vervolgens meet de assistente de elektrische weerstand. Registreert het apparaat een verhoging van de weerstand in dat acupunctuurpunt voor allergie, dan is het kind allergisch voor het product.

In de Standaard stond het zo: ‘Elektro-acupunctuur volgens Voll, zo heet de methode’, legt de dokter me uit. ‘Het is een soort elektronische versie van acupunctuur.’ De zogenaamde EAV-meting is controversieel en leverde dokter Uytterhoeven een klacht op bij de Orde van Geneesheren op. ‘Ik heb de Orde een pak literatuur over EAV gegeven en werd vrijgesproken’, vertelt ze me in haar privépraktijk in Antwerpen. Dokter Uytterhoeven was de eerste homeopathische kinderarts in Antwerpen. Ze weerlegt met klem alle kritiek op homeopathie en elektro-acupunctuur.’Charlatans zitten er zowel in de alternatieve als in de traditionele geneeskunde. Een arts die aan de lopende band antidepressiva of antibiotica voorschrijft, is wat mij betreft ook een kwakzalver. Maar ik heb in dertig jaar praktijk meer dan 20.000 patiënten gezien. Je houdt niet zo lang zo veel mensen aan het lijntje als je therapie niet deugt.’ Hoewel de 40 euro dure EAV-meting niet wordt terugbetaald door het ziekenfonds, schuiven ouders met allergische kinderen aan om de test te ondergaan.

Wij zijn tevreden van deze behandeling. Ik schrapte een hele lijst voedingsmiddelen uit mijn dieet en Hugo voelde zich snel veel beter. Zeker in combinatie met groente en fruitpap. Toen ik na zes maanden stopte met borstvoeding, ging ik op zoek naar een poedermelk zonder soja en koemelk. Zo kwam ik uit bij rijstemelk (Novarice) en ook dat gaat goed.

Ondertussen is Hugo opnieuw getest en is hij alleen intolerant aan soja en koemelk, alle andere voedingsmiddelen mag hij eten.

EAV is omstreden en misschien is het allemaal quatsch, maar ik ben toch blij dat het in ons geval soelaas heeft gebracht.

Lees meer:

 Sugar Mommy 

Getuigenis van een dikke mama